Herbácea, perenne de caule erecto, glabro de até 80 cm. Follas 20-55x8-20 mm, ovadas a ovado-lanceoladas, de base cuneada. Inflorescencia glandular pubescente. Corola 30-40 mm de lonxitude, simpétala, sen esporón, púrpura-rosada, con padal amarelo. Cápsula de 10-14 mm de lonxitude, oblonga, glandular pubescente.

O número cromosómico da especie é 2n=16, porén non se coñecen conteos das poboacións galegas.

V-VII

Especie de distribución restrinxida ó oeste da Península Ibérica. É frecuente en solos removidos, afloramentos rochosos e muros no centro e sur de Portugal, con preferencia calcícola aínda que tamén presente en substrato silíceo. No territorio de Galiza e Norte de Portugal a súa distribución está restrinxida a un pequeno número de núcleos en sistemas dunares e cantís na comarca de Ferrol, no norte da provincia da Coruña.

Nas poboacións galegas medra principalmente en sistemas dunares, dende as dunas embrionarias até as dunas semifixas, ainda que tamén en algunha das localidades é abondosa nos cantís.

Pola súa rareza en Galiza, foi incluida no Catálogo Galego de Especies Ameazadas coa categoría de En Perigo, e as súas poboacións atópanse protexidas de xeito pasivo ao estar localizadas na Zona de Especial Protección dos Valores Naturais da Costa Ártabra. A pesar disto as poboacións dos sistemas dunares poden verse afectadas por actuacións de acondicionamento para o aproveitamento turístico (paseos e aparcadoiros).

As poboacións galegas on consistentes morfolóxicamente coas poboacións do centro principal de distribución da especie, compartindo os caracteres que diferencian esta especie de Antirrhinum majus: presentar pedicelos máis curtos que as brácteas e os sépalos e as follas truncadas ou cuneadas na base.

Autor: Roi Carballal.