Para chegar a esta poboación, achegarse pola ruta até as ruínas da papeleira, e por riba da ponte aparece a especie ao longo duns 50 metros. O estado de conservación da poboación en S. Xusto hai uns anos podía considerarse aceptable. Na carballeira que rodea o mosteiro, semella que o abandono das actividades forestais, está favorecendo a recuperación da cobertura con especies autóctonas. O que podería favorecer a esta especie, por aparición de novos hábitats e polo freo das transformacións forestais que son unha das súas principais ameazas. A fraxilidade do medio onde vive, paredes verticais rezumantes, ante os procesos de erosión ocasionados polas crecidas do río, é outra das ameazas para a conservación da especie.