No artigo de Criado et al. menciónase que o taxón sen describir "Ourense massifs" ten 3 tipos de follas (na mesma planta), eu téño observado estes 3 tipos moi distintos dentro da mesma planta na Serra do Cando (Ourense massifs) https://biodiversidade.eu/avistamento/phalacrocarpum-oppositifolium-brot-willk-2/ (na segunda foto vese moi ben). Tamén se poden observar os 3 tipos de follas no taxón sen describir "Seabra Valley" moi lonxe da área de "Ourense massifs". As plantas da subsp hoffmannseggii (según o artigo de Criado) teñen 1 só tipo de folla pero moi distinto, máis enteira. Nesta planta de Moraña hai só un tipo de follas en cada planta coherente coa subsp oppositifolium según as imaxes do artigo de Criado et al. (tamén ten a base cuneada). A posible presenza da subsp oppositifolium en Galiza foi observada antes ca min tamén por Javier Calvo nunha cita que non está subida a biodiversidade pero que me comentou persoalmente. Finalmente hai outra cita de inaturalist de José Luis Caamaño (Joluca) https://www.inaturalist.org/observations/90514427 do Monte Penagache na Serra do Laboreiro na que comenta tamén que parece a subsp oppositifolium. Eu polas fotos que están nítidas tamén vexo un único tipo de follas e a morfoloxia é coherente coa subsp oppositifolium. Bioxeograficamente a subsp oppositifolium penso que pode ocupar en Galiza terreos máis secos e a menor altitude que o taxón "Ourense massifs" que ocuparía zonas máis altas e húmidas do Centro Sur, mentras que a subsp oppositifolium poderia (hipoteticamente) desenvolverse nas zonas máis secas de Ourense e Pontevedra.

mmm, um tema complexo, as margem pinnatipartida (às vezes pinnatífida) deste exemplar correspondem-se com a subsp. oppositifolium, mas a base cuneada vai com a subsp. hoffmannseggii. Os exemplares do complexo híbrido "Ourense massifs" do artigo de Criado et al. (2021) foram citados em zonas altas de Ponte Vedra, como a serra do Suido, polo que poderiam penetrar facilmente até os montes de Moranha. Exemplares com fenotipo "subsp. oppositifolium" mui típico encontraram-se o ano passado no Ramiscal, na serra da Peneda em Portugal (Paulo Alves, com. pess.).