Coordenadas do muro: 42.874415, -8.556358 - 42.874407, -8.556431

O muro está situado na rúa que pasa por detrás da Facultade de Bioloxía. En canto ao tipo de hábitat, trátase dun hábitat J1.3 segundo o código da EUNIS (European Nature Information System), que se corresponde cun hábitat de edificios públicos urbanos e suburbanos.

É un muro bastante heteroxéneo cunha alta riqueza de especies e está feito de rochas graníticas.

Especies identificadas:

1. Geranium robertianum
2. Cymbalaria muralis
3. Silene latifolia
4. Sonchus oleraceus
5. Chelidonium majus
6. Parietaria judaica
7. Fumaria muralis
8. Mercurialis annua  
9. Oxalis pes-caprae
10. Umbilicus rupestris
11. Pentaglottis sempervirens
12. Galium divaricatum
13. Polypodium cambricum
14. Erodium moschatum
15. Acacia melanoxylon 

Observadores: Roberto Mourente Blanco, Paula Seoane Souto, Silvia Pérez Vidal, Ana Saavedra Besada y Verónica Vázquez Pereiras.

Gran parte das especies deste muro son ruderais porque están adaptadas a vivir en ambientes antropizados.

Entre as especies observadas no muro hai dúas especies incluidas no Catálogo Español de Especies Invasoras, Oxalis pes-caprae e Acacia melanoxylon. 

En canto a Oxalis pes-caprae, é unha especie procedente da rexión do Cabo, en Sudáfrica, que se introduciu na Península Ibérica por dispersión antropócora, polo comercio co norte de África. A gran maioría das poboacións introducidas presentan unha dotación pentaploide, polo que non poden dar descendencia viable. Por conseguinte, a especie só se pode reproducir pola vía asexual mediante bulbillos, xerando poboación clonais.

Por otro lado, a Acacia melanoxylon é orixinaria do sudeste de Australia e Tasmania e introduciuse en Europa por motivos ornamentais e para a produción forestal. En Galicia produce a fragmentación dos hábitats e compite coas especies autóctonas debido a características biolóxicas como o seu rápido crecemento, capacidade para fixar nitróxeno, gran adaptabilidade a diferentes hábitat e elevada produción de sementes con tasas de xerminación elevadas e cunha viabilidade moi alta, xa que forma bancos de sementes moi duradeiros; ademáis, produce sustancias alelopáticas. Aunando todas estas características, as acacias son capaces de desplazar ás especies nativas dos ecosistemas.

Como curiosidade, esta especie é capaz de reducir os niveis de microbiota do solo provocando unha diminución da descomposición de materia órganica, o que limita o reciclado de nutrientes.

Datos das especies:

Geranium robertianum

É unha especie eudicotiledónea que pertence á familia Geraniaceae. É unha especie nativa con distribución eurosiberiana.

É unha planta de tipo terófito con metabolismo C3. Ten polinización entomófila e produce froitos mericarpos que se dispersan por autocoria.

Cymbalaria muralis

É unha especie eudicotiledónea que pertence á familia Plantaginaceae. É nativa da conca mediterránea, mais actualmente é subcosmopolita. É unha planta de tipo caméfito con metabolismo C3. Ten polinización entomófila e produce froitos que se dispersan por autocoria.

Silene latifolia

É unha especie eudicotiledónea que pertence á familia Cariofilaceae. É unha planta nativa con distribución holártica. É de tipo hemicriptófito con metabolismo C3.

Ten polinización entomófila, sendo polinizada por lepidópteros nocturnos. Produce froitos dehiscentes que se dispersan por autocoria.

Sonchus oleraceus

É unha especie eudicotiledónea que pertence á familia Asteraceae. É nativa da conca mediterránea e Europa, polo que se considera autóctona de Galicia. Actualmente, ten unha ampla distribución global.

É unha planta anual ou bienal, de tipo terófito. Produce froitos que son aquenios indehiscentes que se dispersan por anemocoria.

Chelidonium majus

É unha eudicotiledónea da familia Papaveraceae. É unha especie nativa con distribución holártica.

É unha planta perenne de tipo hemicriptófito. Ten polinización entomófila e produce froitos dehiscentes que se dispersan por autocoria ou mirmecocoria (mediante formigas).

Parietaria judaica

Esta especie é unha eudicotiledónea da familia Urticaceae. Ten orixe mediterránea, pero actualmente ten unha distribución subcosmopolita.

É unha planta perenne de tipo caméfito. Ten polinización anemófila e produce polen altamente alérxeno. Produce froitos que se dispersan por zoocoria.

Fumaria muralis

Esta especie pertence á familia Papaveraceae e está presente no oeste de Europa, polo que se considera autótona en Galicia. O seu tipo biolóxico é terófito, posto que trátase dunha planta anual.

Mercurialis annua  

Esta planta está dentro da familia Euphorbiaceae e distribúese ao longo da zona mediterránea, polo que tamén se considera autótona. Tamén é unha planta anual, polo que é un terófito.

Oxalis pes-caprae

Esta especie é da familia Oxalidaceae e é orixinaria de Sudáfrica, pero está amplamente distribuida a nivel global, polo que é unha especie alóctona no noso territorio. Trátase dun xeófito, é dicir, pasa a época desfavorable no solo.

Umbilicus rupestris

É unha especie herbácea pertencente á familia Crassulaceae. É unha planta suculenta orixinaria da conca mediterránea. Ten distribución holártica e prosperan en ambientes urbanos e ruderais.

O seu rango de crecemento atópase no sur e oeste de Europa, a miúdo crecendo en paredes sombreadas ou en gretas de rochas húmidas nas costas atlántica e mediterránea, pero con grandes penetracións terra adentro. O seu hábitat é o dos litosolos, preferentemente silíceos, húmidos, umbríos e frescos constituídos por paredes e gretas de rochas dende o chan ata 1200m.

É unha especie de tipo hemicriptófito.

Pentaglotis sempervirens

É unha especie da familia Boraginaceae. Está presente no suroeste de Europa, pero tamén como naturalizada no centro e norte do continente europeo. Na península Ibérica, atopámola na zona central e no cuadrante noroeste, incluíndo as catro provincias da comunidade autónoma de Galicia, onde abunda.

Vive sobre solos frescos e nitrificados, xeralmente ácidos.

É unha especie de tipo hemicriptófito

Galium divaricatum

É unha planta da familia Rubiaceae. Vive en rexións temperadas, no sur de Europa, suroeste de Asia e noroeste de África. Atópase dispersa pola península Ibérica e Baleares.

É unha planta de tipo terófito.

Polypodium cambricum 

Especie da familia Polypodiaceae. Presente en aciñeirais, carrascais e sobreirais; gretas de rochas e acantilados; superficies rochosas; paredes secas; muros e zonas sombrías. Distribuída no litoral Mediterráneo e Illas Baleares maioritariamente aínda que está tamén naturalizada na nosa comunidade. Trátase dun xeófito, é dicir, pasa a época desfavorable no solo.

Erodium moschatum 

Especie da familia Geraniaceae de tipo eudicotiledónea. Habita en terreo cultivado, zonas baldías e terreos areosos. A súa caracterización bioxeográfica é extensa: W e S de Europa, norte de África, SW de Asia. Está naturalizada en América e Australia. Presente en toda a península. Trátase dun terófito con metabolismo C3 con polinización entomófila e cunha dispersión de froitos chamada autocoria. 

Acacia melanoxylon 

Especie da familia Fabaceae de tipo eudicotiledónea. Habita en sotobosques e zonas costeiras. É nativa do este australiano e cultivada en todo o mundo, principalmente en climas fríos. É unha especie alóctona. Trátase dun macrofanerófito perennifolio con metabolismo C3 con polinización entomófila e cunha dispersión de froitos chamada ornitocoria. É un metafito holoagriófito. 

O seu caracter invasor acrecéntase despois dos incendios, xa que o lume estimula a xerminación das sementes. A degradación e perturbación da cuberta vexetal favorecen a súa expansión. 

Gráficas

Na gráfica 1 (imaxe 17) represéntase a frecuencia coa que os individuos dunha especie aparecen no muro. Cando se levou a cabo o muestreo para determinar a cantidade de individuos presentes, hobo catro especies que xa desapareceran porque pasara a súa época favorable; esas especies teñen un cero por valor no gráfico.

Na gráfica 2 (imaxe 18) represéntase a porcentaxe relativa de cada tipo biolóxico presente no muro. O predominante é o terófito, que representa case a metade delas.