Vistas e ouvidas pola observadora e logo subidas á súa páxina persoal de facebook xunto con comentarios da observación en poesía: Grullas no ceo de Quintela. Foi onte polo seran na soidade dos cotos, tremendo susto me dan dende o ceo con alborotos. Eu ollaba o meu rebaño elas non daban un chio, era un gru- gru tan extraño terminado en asubio. Levanto a mirada o ceo na procura do motivo, Grullas voaban de seo buscando un novo destino. En perfecta alineación rumbo sureste voaban, dironme grande lección coa conversa que levaban. Guia do meu corazón non cruces tan pronto España, que dende o fin do mundo vimos na tua compaña. Vamos todas xuntas vamos que logo chega o solpor, e de noite non topamos os restrollos do señor. Co gru-gru da sua guia que pios tan grandes daban, unha uve soio eu via do altas que elas voaban. E delas me namorei admirarando a sua cobiza, parece raro ben sei e que son moi namoradiza. Se eu as poidera guiar como fago cas ovellas, ondamin ian quedar hata que morran de vellas. Se os paixariños do ceo comparten o seu camiño, lección que aprender deseo para seguir o destiño. Nieves Fernández Vidueira